Twitzer: długie teksty w Twitterze

Twitzer to dodatek do Firefoksa, który pozwala tworzyć w Twitterze teksty dłuższe niż 140 znaków. Możesz go zainstalować na stronie http://shorttext.com/twitzer.aspx.

• Po zainstalowaniu dodatku wpisz tekst przekraczający 140 znaków.

• Gdy skończysz pisać, kliknij prawym przyciskiem myszki i wybierz polecenie Twitzer text.

• Dodatek przetworzy tekst i poinformuje o tym w lewym, górnym rogu, a także wyświetli przycisk Twitzered! Click here to post Tweet. Kliknij go.

Po kliknięciu tweet zostanie umieszczony w strumieniu i czytelnik zobaczy taką jego postać:

Kliknięcie linku przeniesie na stronę Twitzera z pełnym tekstem.

Czytelnik może sprawdzić całą treść, a także m.in. przetłumaczyć go na swój język za pomocą Google Translate.

Inny użytkownik Twittera korzystający z dodatku Twitzer może jednak ustawić kursor myszki nad tekstem w Twitterze i wybrać polecenie De-Twitzer Text.

Zobaczy wtedy pełny tekst w okienku inline, na niebieskim podlewie.

Dodatkowo, polecenia Resolve Bit.lys i Resolve TinyURLs spowodują “rozwiązanie” skróconych adresów do pełnych postaci – dotyczy to wszystkich adresów na danej stronie.

Trudno przy okazji nie zauważyć, że funkcjonalność Twitzera przydałaby się jako uzupełnienie skryptów pbtweet i Power Twitter.

Better Gmail: dodatek do Firefoksa

Better Gmail to dodatek do Firefoksa poprawiający funkcjonowanie interfejsu Gmaila. Jest zbiorem skryptów zgromadzonych we wspólnym interfejsie.

https://addons.mozilla.org/pl/firefox/addon/6076

Po zainstalowaniu możesz zdefiniować zachowanie dodatku w jego opcjach. Pokażemy tutaj działanie tych opcji, które w danej konfiguracji są widoczne.

Karta General

Inbox Count First – według pomocy, liczba nieprzeczytanych przesyłek powinna być widoczna na pierwszym miejscu na otwartej karcie Gmaila. Niestety, nie widzimy tutaj tego efektu.

Unread Message Count in Favicon. Zaznaczenie tej opcji powoduje, że na karcie i na fawikonie w pasku adresowym widoczna jest liczba przesyłek w skrzynce odbiorczej, niezależnie od tego, która przegródka w Gmailu jest w danym momencie aktywna. Mamy dwie wersje graficzne, Bogs i Wooley.

Support This Add-on via Amazon jest wsparciem dla autorki dodatku, Giny Trapani, dla nas raczej egzotycznym.

Karta Messages

Add Row Highlights. Opcja aktywizuje podświetlanie wiersza z przesyłką, nad którą w danym momencie znajduje się kursor.

Na ilustracji zielonkawy kolor wskazuje, że nad danym listem spoczywa kursor.

Attachments Icons. Opcja ta pozwala wyświetlać ikony załączników przy listach – mamy dwie wersje graficzne.

Na ilustracji widzimy m.in. charakterystyczne ikony Worda i Adobe Readera.

Bottom Post in Reply. Opcja pozwala – wyłącznie w trybie tekstowym edycji listu – ustawiać kursor pod wiadomością, na którą odpowiadamy.

Hide Labels in Message Row. Zaznaczenie opcji powoduje, że z widoku znikają etykiety dołączone do przesyłek, a widzimy je wtedy, gdy przesuniemy kursor nad dany list lub otworzymy go. Oszczędzamy miejsce, zwłaszcza na małym ekranie, ale widzimy mniej na pierwszy rzut oka.

Show Message Details. Według pomocy, zaznaczenie tej opcji powoduje, że bez klikania Pokaż szczegóły widoczne są szczegóły pierwszego listu w wątku konwersacyjnym. Niestety, nie obserwuję u siebie takiego zachowania.

Karta Sidebar

Folders for Gmail. Po włączeniu tej opcji etykiety, których nazwy są wieloszczeblowe, są wyświetlane w postaci drzewa.

Przykładowo, gdy etykieta ma postać Znajomi/Warszawa czy Znajomi Kraków, będzie wyświetlana na liście etykiet w takiej postaci:

Hide Chat. Opcja usuwa z widoku moduł z czatem.

Hide Invites Box. Opcja chowa okienko za zaproszeniami – jest już zresztą od dawna nieaktualne, gdyż konta w Gmailu zakładamy samodzielnie, a nie na zaproszenie.

Hide Spam Count. Opcja chowa liczbę informującą o ilości spamu w skrzynce.

TwitDiff: kontrola osób w Twiterze

Oryginalny Twitter nie udostępnia narzędzia do kontrolowania, kto przestaje nas śledzić w Twitterze. Widzimy jedynie nowych followersów, ale trudno jest zbadać, kto zrezygnował z czytania naszych wpisów. A to dość ważny element naszej obecności w Twitterze i relacji z innymi użytkownikami.
Z pomocą przychodzi użyteczny serwis TwitDiff, dostępny pod adresem http://twitdiff.appspot.com/. Zobaczmy, jak się nim posłużyć.

• Na stronie TwitDiff kliknij przycisk Sign in with Twitter.
• W kolejnym oknie podaj login i hasło, kliknij Sign in.

• W następnym oknie udziel autoryzacji, klikając przycisk Allow.

Zostaniesz przeniesiony do TwittDiff, gdzie możesz ustalić kilka parametrów.

Na górze masz adres kanału RSS (feed address), który możesz zaabonować w swoim czytniku, aby otrzymywać w nim informacje o subskrybentach.
W sekcji Notifications możesz wybrać, jakie informacje chcesz otrzymywać:

• osoby, które zacząłeś śledzić
• osoby, które przestałeś śledzić
• osoby, które zaczęły cię śledzić
• osoby, które przestały cię śledzić

W sekcji Refresh Frequency możesz wybrać częstotliwość powiadamiania, od 12 godzin do 30 dni.
Gdy w sekcji E-mail Notifications podasz swój adres e-mail, będziesz otrzymywać zamówione informacje pocztą.
Po kliknięciu przycisku Save Changes definicja zostanie zapisana i możesz już tylko czekać na wieści.
A tak wygląda zaabonowana informacja w Google Readerze.

Otrzymasz jeszcze list z prośbą o potwierdzenie konta e-mail. Możesz także wypromować serwis, klikając w nim link w sekcji Promote Us.

Gmail: filtry

W poczcie Gmail, jak pokazuje praktyka, liczba otrzymanych przesyłek szybko rośnie, gdyż zazwyczaj nie ma powodu, aby je usuwać, jak w typowych programach desktopowych. Wszystkie przesyłki są trzymane na serwerze, zatem nie obciążają naszego komputera, a ilość dostępnego miejsca stale rośnie.

Przydatnym narzędziem pozwalającym utrzymywać porządek i łatwo się orientować w otrzymywanej poczcie, są etykiety. Masz jednak możliwość automatycznego przetwarzania nadchodzących listów spełniających jakieś kryteria, co nie wymaga żadnej ingerencji z naszej strony.

Przykładowo, możesz zażyczyć sobie, aby listy od danej osoby, z którą utrzymujemy żywy kontakt, były w specjalny sposób oznaczane.

 

Procedura

Załóżmy, że korespondujesz często ze swoim znajomym. Aby listy te były przetwarzane w specjalny sposób, musisz zdefiniować filtr.

• Otwórz wiadomość od korespondenta.
• Rozwiń przycisk Więcej czynności i kliknij Filtruj wiadomości tego typu.

Ukaże się formularz definiowania nowego filtru, od razu z widocznym adresem pocztowym danej osoby.

Gmail od razu wyświetla pod spodem listę przesyłek spełniających dane kryterium. Możesz wprowadzić dalsze kryteria dotyczące zawartości tematu listu lub jego treści.

• Aby wprowadzić dodatkowe kryterium treści tematu, wpisz wyraz kluczowy w polu Temat i kliknij dla sprawdzenia Wyszukiwanie testowe.
• Aby wprowadzić dodatkowe kryterium treści listu, wpisz wyraz kluczowy w polu Zawiera słowa i kliknij dla sprawdzenia Wyszukiwanie testowe.
• Aby wprowadzić dodatkowe kryterium treści tematu lub treści listu, wpisz wyraz kluczowy w polu Nie zawiera i kliknij dla sprawdzenia Wyszukiwanie testowe.

Przykładowo, gdy zechcesz, aby Gmail oznaczał przesyłki od danej osoby, ale tylko takie, które zawierają wyraz biuletyn tygodniowy w temacie, wpisz te wyrazy w polu Temat. Zawęzi to filtrowanie tylko do tych przesyłek od danej osoby, które mają te wyrazy w temacie.

Analogicznie możemy określić kryterium dla treści listu. Jeśli natomiast zechcesz, aby Gmail przetwarzał wyłącznie listy nie zawierające jakiegoś wyrazu w temacie lub treści listu, wpisz je w polu Nie zawiera. Pamiętaj, że każde kolejne kryterium zawęża liczbę przesyłek, gdyż muszą one spełniać coraz ostrzejsze wymagania (jest to tzw. iloczyn logiczny warunków lub koniunkcja warunków – to pojęcia ze szkolnej matematyki, nic trudnego).

Dodatkowym kryterium może być obecność załącznika w poczcie – trzeba wtedy zaznaczyć pole wyboru Zawiera załącznik.

Wyjaśnienia wymaga pole Do. Choć filtry najczęściej stosujemy w odniesieniu do listów przychodzących, możliwe jest nałożenie filtru także na listy wychodzące, jeśli chcemy jakoś oznakować korespondencję z wybranymi osobami.

Sprawdzaj za każdym razem zmienioną definicję, klikając Wyszukiwanie testowe. Jeśli uznasz, że definicja filtru jest dobra, możesz kontynuować procedurę.

• Kliknij przycisk Następny krok.
• W drugim etapie wybierz jedną lub kilka czynności, jakie ma wykonać Gmail, gdy list spełni podane warunki.

• Kliknij Utwórz filtr.

Opcje

Przyjrzyjmy się, jakie działania możemy podjąć.

Pomiń folder „Odebrane”. Jeśli zaznaczysz tę opcję, Gmail będzie od razu archiwizować dane wiadomości i będą one widoczne wyłącznie w przegródce Wszystkie. Może się to przydać wtedy, gdy jakieś listy chcemy sobie zatrzymać, ale akurat niekoniecznie chcemy je teraz czytać (np. jakieś biuletyny czy ulotki reklamowe).

Oznacz jako przeczytane. Opcja ta pozwoli oznaczyć od razu listy jako przeczytane i nie irytować nas rosnącą liczbą nieprzeczytanych przesyłek.

Oznacz gwiazdką. Przydzielenie gwiazdki pozwoli wyświetlać dane przesyłki w przegródce Oznaczone gwiazdką, czyli tej, która zawiera szczególnie ważne dla nas listy.

Zastosuj etykietę. Możemy tu wybrać (tylko) jedną z gotowych etykiet lub doraźnie utworzyć nową – wszystkie listy spełniające kryteria będą od razu nią opatrywane.

Przekaż dalej do (adres e-mail). Opcja ta pozwoli przekazywać listy spełniające kryterium na inne nasze konto lub do innej osoby, jeśli chcemy się z nią stale dzielić jakimiś informacjami.

Usuń. To oczywiste, poczta idzie od razu do kosza.

Nigdy nie wysyłaj do spamu. Filtr ten chroni przed nadgorliwością Gmaila, którego filtr antyspamowy traktuje czasem jakieś przesyłki jako spam, choć takimi nie są. Jeśli zauważysz taką sytuację, zastosuj ten filtr w odniesieniu do przesyłek z jakiegoś adresu.

 

Wynik

Jeśli już zdecydujesz się na jakiś zestaw działań (jedno lub kilka), zaznacz od razu pole wyboru Zastosuj filtr także do poniższych wątków, aby filtr działał nie tylko w przyszłości, ale objął też otrzymane już przesyłki. Na zakończenie kliknij Utwórz filtr.

Przechodzimy do folderu odebranej poczty i sprawdzamy, jak wyglądają teraz przesyłki od danej osoby. Poniższa ilustracja pokazuje filtr, w którym listy otrzymane od danej osoby są opatrywane etykietą z jej nazwiskiem.

Oczywiście etykietom można przypisywać kolory, co dodatkowo uwydatni przesyłki. Ponadto przypomnijmy, że jeśli w filtrze utworzysz etykietę, kliknięciem etykiety w lewym panelu będziesz mógł wyświetlić listę wszystkich przesyłek nią opatrzonych, które możesz przeglądać jak osobny folder.

Jeśli zechcesz zmienić filtr, przejdź do Ustawień i otwórz kartę Filtry. Możesz tu dokonać reedycji filtru, utworzyć nowy filtr lub usunąć już niepotrzebny.

Custom Google Search: wyszukiwarka w Firefoksie

Custom Google Search to dodatek do przeglądarki Firefox, który pozwala utworzyć własną wyszukiwarkę Google Custom Search Engine i korzystać z niej z poziomu Firefoksa. Musisz mieć konto w Google (jeśli nie masz, możesz je założyć zgodnie z instrukcją w Poradniku – to kolejna dobra okazja, by się wreszcie przekonać do usług kalifornijskiego potentata z Mountain View).

Dodatek znajdziesz na stronie https://addons.mozilla.org/pl/firefox/addon/13996

Załóżmy, że chcemy zrobić sobie prywatną wyszukiwarkę przeszukującą interesujące nas blogi.

Po zainstalowaniu dodatku i restarcie przeglądarki ukaże się okno kreatora żądające zgody na warunki użytkowania. Po udzieleniu zgody musisz przejść przez kilka etapów.

• Na pytanie, czy masz konto w Google, odpowiedz Yes.

• Zaloguj się na konto w Google, podając email, hasło i klikając przycisk Log in.

• Na pytanie, czy chcesz utworzyć własną wyszukiwarkę, odpowiedz twierdząco, klikając Yes.

• W następnym etapie podaj nazwę swojej wyszukiwarki – tutaj przyjmujemy nazwę JWsearch (od Jana Wirtualnego) i akceptujemy Auto-Detect language, choć możemy też wybrać język polski z listy.

• Kliknij Create.

Pokaże się końcowe okno, w którym jest anglojęzyczna instrukcja posługiwania się wyszukiwarką. Możesz ją przestudiować, ale możesz też zamknąć ostatecznie okno i przejść do nakarmienia wyszukiwarki treścią.

• W menu Firefoksa wybierz Narzędzia – Google Custom Search Engine – Manage Search Engines.

Ukaże się okno menedżera twoich wyszukiwarek – tutaj widzimy ich kilka, gdyż autor Poradnika tworzył już wcześniej wyszukiwarki (robiąc to ręcznie, na stronie GCSE).

• Ustaw kursor na nazwie silnika, który utworzyłeś w pierwszych krokach kreatora – w naszym wypadku JWsearch.
• W dolnym panelu ustaw kursor na pozycji Boost in nazwa_wyszukiwarki. – po prawej stronie zobaczysz narzędzie do dodawania adresów do wyszukiwarki.

• Kliknij po prawej stronie Add Site – w naszym przykładzie dodamy kilka zaprzyjaźnionych blogów.
• W oknie podaj adres, np. poradnikwebmastera.blox.pl/* i kliknij OK.
• Powtórz procedurę dodawania stron według tego samego schematu.

• Po ukończeniu listy zamknij Menedżera.

Przykładowa lista, jeszcze niepełna, wygląda tak:

Teraz już możesz skorzystać z wyszukiwarki.

• W Firefoksie zaznacz blokiem wyraz kluczowy i kliknij prawym przyciskiem myszki.
• Wybierz w menu kontekstowym pozycję Szukaj w nazwa_wyszukiwarki – Google Custom Search Engine: “wyraz kluczowy”.

Google pokaże natychmiast wyniki w twojej wyszukiwarce – oczywiście są one generowane na podstawie ogólnego indeksu Google, a twoja wyszukiwarka jest po prostu jego podzbiorem.

Z wyszukiwarki możesz jeszcze skorzystać, wpisując wyraz kluczowy w polu wyszukiwania Firefoksa i wybierając swoją wyszukiwarkę na liście. Pod prawym klawiszem myszki (Szukaj w…) widnieje aktywna wyszukiwarka Firefoksa.

W Menedżerze możesz zintegrować z Firefoksem wszystkie utworzone wcześniej wyszukiwarki GCSE – po kliknięciu nazwy wyszukiwarki w lewym panelu, zobaczysz w prawym panelu polecenie Integrate into Firefox.

I tak to działa. Oczywiście w dowolnej chwili możesz zmodyfikować definicję swojej wyszukiwarki, dodając czy usuwając z niej witryny, ale masz jeszcze jedno ciekawe narzędzie, które ułatwi zadanie dodawania witryn.

Gdy znajdziesz jakieś ciekawe miejsce, które zechcesz dodać do swojej wyszukiwarki, możesz to zrobić z poziomu Firefoksa. Pokażmy to na przykładzie serwisu OSnews.pl, który celowo pominęliśmy w pierwszej wersji wyszukiwarki.

• Będąc na stronie serwisu kliknij prawym przyciskiem myszki.
• Wybierz Google Custom Search – Current Page – Add to List – Boost in twoja wyszukiwarka.

• W okienku wybierz opcję i kliknij Add.

Strona znajdzie się od razu w twojej definicji w Menedżerze wyszukiwarek, co możesz łatwo sprawdzić.

Jak widać, procedura nie jest zbyt trudna – łatwo ją pojmiesz i będziesz w stanie zmajstrować sobie dowolny zbiór prywatnych wyszukiwarek dostosowanych do konkretnych celów.

Gmail: Google Gears

Technika Google Gears jest narzędziem, które pozwala częściowo przetwarzać dane w rozmaitych usługach sieciowych zgodnych z Gears bez połączenia z Internetem. Trzeba w tym celu zainstalować specjalny program (instalator GearSetup.exe) dostępny na stronie http://gears.google.com.

Gears to miniserwer SQLite działający w naszym komputerze. Po zainstalowaniu tego programu w Firefoksie pojawi się dodatek o tej nazwie. Gears współpracuje z Gmailem, z Dokumentami Google, z pakietem biurowym Zoho i kilkoma innymi usługami – ich liczba sukcesywnie rośnie,

Aby Gmail mógł działać bez połączenia z Internetem (np. w podróży), musisz wykonać sekwencję czynności:

• Otwórz Ustawienia.
• Przejdź do karty Laboratorium.
• Na pierwszej pozycji jest Offline - włącz tę funkcję i zapisz zmianę, a w Ustawieniach pojawi się dodatkowa karta o nazwie Offline.

• Włącz usługę i zapisz zmiany.

Pojawi się okienko instalowania dostępu w trybie offline.

• Kliknij Dalej.

System poinformuje, że Gmail chce przechowywać informacje na moim komputerze za pomocą wtyczki Gears.

• Zaznacz pole Ufam tej witrynie i kliknij Zezwalam – podobna procedura akceptowania ma miejsce we wszystkich witrynach, które są zgodne z Gears.

W następnym etapie system proponuje utworzenie skrótów uruchamiających Gmail w trybie offline. Jednocześnie następuje synchronizacja lokalnego katalogu Gears na dysku z kontem Gmail.

Od tego momentu w pasku poleceń Gmail będzie widoczna zielona ikona z „ptaszkiem”.

Gdy nie będziesz mieć połączenia z Internetem, możesz przejść do trybu niestabilnego połączenia sygnalizowanego szarą ikoną. Przesuń kursor nad ikonę i kliknij Przejdź do trybu niestabilnego połączenia.

Mimo braku połączenia możesz uruchomić Gmail – bez Gears przeglądarka zasygnalizowałaby po prostu błąd połączenia – i przeglądać zawartość pobranej poczty. Możesz oznaczać pocztę gwiazdkami, usuwać, a nawet odpowiadać na listy. Poczta wysyłana jest umieszczana w poczekalni.

Gdy uzyskasz połączenie internetowe, przesuń kursor myszy nad ikonę i wybierz polecenie Wyjdź z trybu niestabilnego połączenia. Gmail dokona w tym momencie synchronizacji danych na twoim komputerze i na serwerze – wysłana zostanie napisana wcześniej poczta.

Na karcie Offline możesz między innymi określić rozmiar pobieranych do lokalnego komputera załączników – waha się on od 10 KB do 5 MB, ale można też przyjąć opcję Wszystkie załączniki.

Jeśli zechcesz wyłączyć Gears, zaznacz opcję Wyłącz usługę Poczta offline na tym komputerze i zapisz zmiany. Gmail zapyta, czy usunąć lokalne wersje poczty, czy też je zachować. Twój wybór.

Nieaktywność będzie sygnalizowana komunikatem Offline. Kliknięcie go ponownie włączy Gears.

Gdy w Firefoksie wybierzesz w menu Narzędzia – Ustawienia wtyczki Gears, ukaże się okno z ustawieniami, gdzie możesz zmienić uprawnienia stron.

Firefox: tworzenie profilu

Jedną z komfortowych cech przeglądarki Firefox jest możność tworzenia profili, które obsługują rozmaite zadania. Profile to oddzielne ustawienia dostosowane do rozmaitych potrzeb użytkownika. Może się zdarzyć, że użytkownik dysponuje rozmaitymi tożsamościami w Internecie i chce ustawić sobie oddzielne konta w rozmaitych serwisach – tak, aby po uruchomieniu przeglądarki była ona dostosowana do konkretnych potrzeb.

Inne scenariusz to np. praca w charakterze webmastera, co wymaga obudowania przeglądarki rozmaitymi wtyczkami wspomagającymi jego pracę, które jednak nie będą potrzebne, gdy będziemy chcieli po prostu korzystać z rozmaitych serwisów - użycie innego profilu, nieobciążnego dodatkami webmasterskimi, może nam ułatwić korzystanie z Internetu, gdyż każdy dodatek powoduje zużycie zasobów komputera.

Menedżer profili

Tworzenie profili odbywa się w tzw. Menedżerze profili. Aby go uruchomić, wykonaj następujące czynności:

• Rozwiń menu Start w Windows
• Kliknij polecenie Uruchom 
• Wpisz w polu firefox.exe -profilemanager i kliknij OK.

Zobaczysz okno menedżera z domyślnym profilem. Domyślnie jest też zaznaczone pole wyboru Nie wyświetlaj tego okna przy uruchamianiu - usuń to zaznaczenie, jeśli chcesz uruchamiać przeglądarkę właśnie za pośrednictwem Menedżera profili i wybierać swój profil przy starcie programu.

Tworzenie profilu

Gdy kursor spoczywa na danym profilu, kliknięcie przycisku Zmień nazwę profilu pozwala zmienić domyślną nazwę na taką, która lepiej odzwierciedla przeznaczenie danego profilu.

Kliknięcie przycisku Usuń profil powoduje usunięcie go z listy profili, ale także można usunąć powiązane z nim pliki - menedżer pozwala wybrać opcję, ale ostrzega przy tym, że czynności nie można cofnąć.

Gdy klikniesz z kolei przycisk Utwórz nowy profil, menedżer wyświetli pierwsze okno kreatora. Po kliknięciu Dalej musimy podać w kolejnym oknie nazwę i wreszcie kliknąć przycisk Zakończ.

Od tego momentu nowy profil widnieje w menedżerze, co po utworzeniu kilku profili może wyglądać następująco:

W tym momencie każdorazowe uruchomienie przeglądarki klasycznym sposobem (kliknięciem skrótu) będzie powodowało najpierw start menedżera - musimy wskazać interesujący nas profil i kliknąć przycisk Uruchom program Firefox.

Przystosowanie programu

Możesz teraz oddzielnie skonfigurować każdą z wersji. Zwróć uwagę, że gdy utworzysz w przeglądarce rozmaite skróty, przeciągniesz na pasek jakieś adresy, zainstalujesz dodatki itd., będą one widoczne tylko w danym profilu. Gdy uruchomisz inny, nie będą one widoczne.

Jeśli w jakimś profilu zechcesz wprowadzić hasła do rozmaitych usług i zapamiętasz je w programie, nie będą one widoczne w innym profilu.

Jak więc widać, jest to bardzo wygodna forma przystosowywania programu do zróżnicowanych potrzeb, jakie mamy w Internecie.

Zwróć jeszcze uwagę, że utworzone profile są widoczne w specjalnym katalogu w Danych aplikacji na dysku użytkownika (Windows XP). W każdym z tych folderów znajdują się wszystkie dane tworzone w trakcie przystosowywania Firefoksa do konkretnych potrzeb.

Jeśli w którymś momencie zrezygnujesz z pośrednictwa menedżera przy starcie, ponowne jego uruchomienie będzie wymagać startu za pomocą podanego już polecenia firefox.exe - profilemanager.