Picasa Web Albums: startujemy

Picasa Web Albums to jedna z najpopularniejszych składnic fotografii w Internecie, która swoje powodzenie zawdzięcza przede wszystkim integracji z innymi usługami Google, jak też wygodnemu połączeniu z instalowanym w systemie programem Picasa – organizatorem i retuszerem zdjęć. Serwis oferuje 1 GB miejsca na zdjęcia, a więc zmieścisz w nim spokojnie nawet i tysiąc czy dwa tysiące standardowych zdjęć.

Rozpoczęcie pracy z PWA, gdy masz konto w Google i korzystasz z poczty Gmail, jest banalnie proste – wystarczy choćby kliknąć link Zdjęcia w Gmailu, znajdujący się w górnym pasku, a potem zalogować się za pomocą swojego konta w Google.

Po zalogowaniu serwis zaproponuje uruchomienie programu Picasa. W tym miejscu zrezygnujemy jednak z tej techniki i pokażemy, jak sobie poradzić z samą usługą.

Aby przesłać zdjęcia i utworzyć pierwszy album, wykonaj następujące kroki:

• Kliknij przycisk Prześlij.
• W wyświetlonym oknie podaj nazwę albumu, opis, miejsce wykonania – gdy zaznaczysz pole wyboru Wyświetl lokalizację na mapie, będziesz mógł wskazać dokładnie miejsce. W polu Miejsce wykonania możesz podać miejscowość i dokładny adres.

• Jeśli chcesz, aby album był widoczny publicznie, pozostaw zaznaczenie przycisku radiowego Publiczny.
• Kliknij przycisk Kontynuuj.
• W kolejnym etapie wybierz do 5 fotografii na dysku – w każdym polu formularza jedno - i kliknij przycisk Rozpocznij przesyłanie.

Po chwili zdjęcia ukażą się w albumie. Jeśli zechcesz przesłać kolejne zdjęcia do albumu, kliknij ponownie Prześlij, wybierz już istniejący album i powtórz procedurę przesyłania.

Ostatecznie zobaczysz swój album w takiej postaci:

Suwak nad zdjęciami pozwala regulować wielkość wyświetlanych na ekranie miniatur. Mapka po prawej stronie pokazuje miejsce wykonania fotografii. Oczywiście kliknięcie zdjęcia wczytuje jego większą wersję, a strzałki pozwalają wczytywać kolejne zdjcia.

Adres albumu będzie miał przykładową postać: http://picasaweb.google.pl/jwirtualny/Czita.

Przycisk Edytuj daje dostęp do edycji informacji o albumie.

• Polecenie Właściwości albumu pozwoli zmienić dane, które podawałeś na początku, tworząc album.
• Okładka albumu pozwoli wybrać zdjęcie okładkowe – domyślnie jest nim pierwsze zdjęcie w albumie.
• Mapa pozwoli zmienić lokalizację zdjęcia.
• Podpisy daje dostęp do edycji podpisów pod zdjęciami – po klinięciu Zrobione zobaczysz je w albumie.

• Usuń album usuwa album z twojego konta.
• Dzięki Zorganizuj i uporządkuj możesz zmienić pozycje zdjęć, przesuwając je po prostu myszką. Zaznaczone zdjęcie możesz usunąć z albumu, skopiować lub przenieść do innego albumu.

• Przycisk Pokaz slajdów uruchamia automatycznie odtwarzany pokaz zdjęć w albumie.

Jak widać, procedura jest nieskomplikowana, a możliwości albumu spore.

Internet Explorer: akceleratory

Internet Explorer 8 zawiera obsługę zewnętrznych narzędzi wykonujących rozmaite użyteczne czynności. Są to tak zwane akceleratory. Przypominają one znane dobrze dodatki do Firefoksa, rozszerzając po prostu funkcjonalność przeglądarki.

Gdy klikniesz prawym klawiszem myszy, zobaczysz w podręcznym menu pozycję Wszystkie akceleratory. Po jej rozwinięciu zobaczysz zainstalowane akceleratory – jest kilka domyślnych, instalowanych razem z przeglądarką, ale listę tę możesz samodzielnie uzupełniać o nowe, dostępne na stronie z akceleratorami.

Przykładowo, możesz zaznaczyć fragment tekstu, na przykład jakiś wyraz, a następnie kliknąć wyświetloną niebieską strzałkę, a po rozwinięciu menu akceleratorów wybrać ten, który chcesz użyć, np. wyszukać zaznaczony wyraz za pomocą wyszukiwarki Google. Możesz zaznaczyć jakiś większy fragment i umieścić go w blogu w Windows Live (o ile masz założone konto), wysłać pocztą w Windows Live itd.

Oczywiście istotna jest nie tylko umiejętność posługiwania się akceleratorami, ale i uzupełniania ich zasobu i zarządzania nimi.

Aby dodać akcelerator, wykonaj następujące kroki:

• Kliknij prawym przyciskiem myszki, rozwiń Wszystkie akceleratory i wybierz polecenie Znajdź więcej akceleratorów.

Przeglądarka wyświetli stronę pod adresem http://www.ieaddons.com/pl/accelerators. Domyślnie będą to polskojęzyczne zasoby, ale w dowolnej chwili możesz zmienić język i wyświetlić np. angielskie.

Zasoby są podzielone na kategorie, możesz także wyświetlać najpopularniejsze lub najnowsze akceleratory.

• Aby dodać przykładowy akcelerator Mapy Zumi.pl, kliknij przycisk Dodaj do Internet Explorer.
• W wyświetlonym okienku kliknij przycisk Dodaj.

Od tego momentu akcelerator będzie dostępny w przeglądarce. Gdy na przykład zaznaczysz blokiem adres podany na jakiejś stronie, a następnie wybierzesz w menu akcelerator Pokaż na mapie, zobaczysz mapkę.

W analogiczny sposób możesz dodać inne akceleratory. Jeśli nie znajdziesz jakichś w polskich zasobach, obejrzyj anglojęzyczne, gdzie jest ich znacznie więcej – obsługują one nieraz wykorzystywane przez nas usługi, ale są dostępne jedynie w angielskiej wersji językowej, jak na przykład przesyłanie fragmentu do blogu na platformie Blogger czy tłumaczenie za pomocą Google Translate.

Możesz także zarządzać akceleratorami.

• Kliknij prawym przyciskiem myszy i rozwiń menu z akceleratorami.
• Wybierz polecenie Zarządzaj akceleratorami.

Zobaczysz okno Zarządzanie dodatkami, w którym po zaznaczeniu akceleratora myszką możesz je usuwać, włączać i wyłączać, a także ustawiać jako domyślne.

Masz więc do dyspozycji komfortowe narzędzie do poszerzania funkcjonalności przeglądarki. Akceleratory są pisane nie tylko przez twórców Internet Explorera, ale i przez społeczność zewnętrznych programistów, tak jak dodatki do Firefoksa. Przejrzyj uważnie dostępne zasoby, wypróbuj rozmaite dodatki, aby przekonać się, które z nich są dla ciebie najbardziej użyteczne.

Gmail: ustawienia kont

W Ustawieniach, na karcie Konta możemy przede wszystkim połączyć nasze konto z innymi kontami pocztowymi i zarządzać korespondencją z poziomu Gmaila.

Wyślij pocztę jako. Opcja ta pozwala wysyłać odpowiedzi na listy z użyciem innej tożsamości. Zdarza się czasem, że powinniśmy wysłać list za pomocą innego konta niż nasze bieżące konto w Gmailu – typowe zastosowanie to odpowiedź w listach wysyłkowych, w których zarejestrowaliśmy się wcześniej z innego konta, a pobieramy na bieżące. Gdy lista akceptuje inny adres pocztowy, możemy albo zmienić swoje parametry na liście, albo dodać tożsamość i mieć możliwość wysyłania odpowiedzi za pomocą wybieranej doraźnie tożsamości.

• Kliknij Dodaj inny adres e-mail, którego jesteś właścicielem.
• W oknie podaj swój drugi adres e-mail. Kliknij Następny krok.
• System będzie musiał zweryfikować twoje prawa do adresu – kliknij Weryfikuj.
• Wejdź na tamto konto i otwórz otrzymaną od Google pocztę. Skopiuj kilkucyfrowy kod potwierdzenia.
• Wróć do Gmaila i w okienku kreatora wklej kod, a potem kliknij Sprawdź.

Od tego momentu na karcie Konta, w sekcji Wyślij pocztę jako, widnieje dodatkowe konto, przy czym masz możliwość ustawienia domyślnej tożsamości przy odpowiedzi – albo domyślny adres Gmail, albo za pomocą tożsamości, na którą otrzymujesz pocztę.

Gdy chcesz odpowiedzieć na jakiś list, zawsze możesz doraźnie wybrać tożsamość. W polu Od kliknij polecenie Zmień, po czym z rozwijanej listy wybierz właściwy adres.

Jak widać, pozwala nam to wybrać tożsamość, jeśli tego wymaga nasza korespondencja.

Pobierz pocztę z innych kont. Ten punkt trzeba szczegółowo opisać, gdyż jest szczególnie ważny – dotyczy on konsolidacji różnych kont pocztowych w Gmailu.

Użytkownicy Gmaila nierzadko przestawiają się całkowicie na pracę z tym klientem pocztowym, rezygnując z innych kont, obsługiwanych do tej pory przez tradycyjne czytniki, jak Thunderbird, Microsoft Outlook, Outlook Express czy Windows Live Mail. Dotyczy to zresztą innych usługodawców, którzy oparli swoje usługi pocztowe na oprogramowaniu Google Mail, jak Gazeta.pl czy Fotka.pl. Oczywiście trudno zrezygnować z posiadanych już kont, gdyż zdążyły się one rozpowszechnić wśród naszych korespondentów - rozwiązaniem jest przekierowanie poczty z tych kont na konto w Gmailu.

• W sekcji Pobierz pocztę z innych kont kliknij polecenie Dodaj konto pocztowe, którego jesteś właścicielem. Możesz obsłużyć tutaj pięć dodatkowych kont.

• W oknie Dodaj nowe konto podaj swój adres pocztowy w innym systemie. Kliknij przycisk Dalej.
• Podaj hasło, adres serwera (sprawdź go na tamtym koncie), oraz port (zapewne 110).

• Jeśli chcesz pozostawiać kopie na starym serwerze, zaznacz pole wyboru, ale mija się to raczej z celem.
• Sprawdź w ustawieniach tamtego konta, czy masz korzystać z bezpiecznego połączenia SSL.
• Gdy zaznaczysz pole wyboru Przychodzące wiadomości oznaczaj etykietą adres, będą one sygnalizowane specjalną etykietą odnoszącą się do tamtego konta.
• Kliknij przycisk Dodaj konto. System sprawdzi je i zapyta, czy chcesz odpowiadać na takie wiadomości, korzystając z pośrednictwa starego konta. Jest to domyślne rozwiązanie, ale lepiej przyjąć opcję Nie, dzięki czemu szybciej przyzwyczaimy naszych korespondentów do nowego konta w Gmail.
• Kliknij przycisk Zakończ.
• Przejdź do karty Przekazywanie i POP/IMAP, a następnie w sekcji Pobieranie przez POP zaznacz opcję Włącz POP i zapisz ustawienia. Gmail sprawdzi od razu pocztę na dodanym koncie i pobierze ją.

Poczta z dodanych kont będzie oczywiście automatycznie pobierana przy każdorazowym uruchomieniu Gmaila. Możesz także ręcznie sprawdzić pocztę w tej samej karcie, a nawet obejrzeć historię pobierania z każdego z przekierowanych kont.

Polecenie edytuj informacje służy do zmiany parametrów konta.

Polecenie usuń pozwala usunąć dane przekierowanie.

Jak powiedzieliśmy, Gmail obsługuje w ten sposób do pięciu zewnętrznych kont. Jeśli masz ich więcej, wybierz te, które są najczęściej wykorzystywane przez twoich korespondentów.

Aby dodać kolejne konto, kliknij po prostu polecenie Dodaj inne konto pocztowe.

Jak widzimy, procedura nie jest skomplikowana, a w ten sposób będziemy mogli obsłużyć wszystkie swoje kontakty w jednym miejscu, przy okazji przyzwyczajając stopniowo respondentów do naszego nowego adresu.

Dodaj więcej miejsca. Na razie mamy ponad 7 gigabajtów miejsca, zatem opcja ta nie powinna nas zajmować. W razie czego możesz dokupić znacznie więcej miejsca, nawet 400 gigabajtów za 500 USD rocznie.

Ustawienia konta Gmail. W tym miejscu możesz zmienić parametry konta, jak hasło czy pytanie ochronne. Na wyświetlonej karcie widoczne są też informacje dotyczące używanych przez ciebie usług Google.

Masz swoją własną domenę? Opcja ta dotyczy stawiania zestawu aplikacji Google we własnej domenie i znacznie wykracza poza potrzeby przeciętnego użytkownika Gmail.

z: Poczta Gmail, ebook w przygotowaniu

Gmail: ustawienia ogólne

Gmail zawiera wiele opcji konfiguracyjnych, które pozwalają nam przystosować system do naszych potrzeb. Są one dostępne po kliknięciu polecenia Ustawienia. Pamiętaj, aby zapisywać zmiany.

Język. W tym miejscu wybieramy język interfejsu. Domyślnie wyświetla się oczywiście język polski, a do dyspozycji masz ponad 50 języków.

Maksymalny rozmiar strony. Opcja ta pozwala wybrać liczbę przesyłek widocznych na jednej stronie. Domyślnie jest ich 50, ale możesz wybrać także 25 lub 100. 25 wątków jest o tyle wygodne, że na dużych ekranach widać wszystkie listy i nie trzeba przewijać strony.

Skróty klawiaturowe. Domyślnie skróty są wyłączone, jednak gdy je włączysz, będziesz mógł wykonywać szereg operacji nie za pomocą myszki, lecz klawiatury. Przykładowo, naciśnięcie c rozpocznie tworzenie nowego listu, a s spowoduje oznaczenie przesyłki gwiazdką. Są też skróty będące kombinacjami lub sekwencjami naciśnięć klawiszy.

Po włączeniu skrótów możesz uzyskać w każdej chwili dostęp do pełnej ich listy, naciskając znak zapytania ?. Ukaże się wtedy okienko, w którym jest pełna lista skrótów, w podziale na kilka grup.

Moje zdjęcie. Opcja pozwala wybrać zdjęcie, które będzie widoczne dla twoich korespondentów w Gmailu i Google Talk.

Kliknij Wybierz zdjęcie, aby wskazać źródło zdjęcia. Jeśli jest to zdjęcie na dysku, kliknij Przeglądaj, wybierz fotografię i wczytaj ją.

W kolejnym etapie wykadruj zdjęcie, przeciągając i zmieniając rozmiar, po czym kliknij Zastosuj zmiany.

Od tego momentu zdjęcie będzie widoczne w opcjach. W dowolnej chwili możesz je zmienić.

Domyślnie, zdjęcie jest widoczne dla każdej osoby, ale możesz zaznaczyć drugą opcję, czyli zdjęcie widoczne wyłącznie dla osób, z którymi można czatować przez Google Talk.

Fotografia będzie widziana przez inne osoby po przesunięciu kursora nad twoją nazwę w otrzymanej przesyłce lub nad kontakt na liście kontaktów w czasie.

Przykład zdjęcia kontaktu widocznego na liście kontaktów w czacie.

Zdjęcia kontaktów. Opcja Pokazuj wszystkie zdjęcia (domyślna) powoduje wyświetlanie zdjęć kontaktów wybranych przez naszych korespondentów. Gdy wybierzesz drugą opcję, Pokazuj tylko zdjęcia, które zostały wybrane przeze mnie, będziesz musiał sam wybrać zdjęcia korespondentów.

Podpis. Domyślnie automatyczny podpis jest wyłączony, ale możesz zredagować swój podpis, który będzie automatycznie wstawiany do treści listu, łącznie ze standardowymi dwiema kreseczkami oddzielającymi podpis od treści.

Wskaźnik poziomu osobistego. Nazwa tej opcji jest dość enigmatyczna, a nawet dwuznaczna, a chodzi w niej po prostu o to, że gdy ją włączymy, obok listów adresowanych wyłącznie do posiadacza konta będzie widoczna podwójna strzałka >>, natomiast gdy będziemy tylko jednym z adresatów (z listy wysyłkowej), list będzie oznaczany jedną strzałką >.

Fragmenty. Opcja jest domyślnie włączona, co powoduje, że na liście przesyłek widzimy nie tylko temat listu, ale i pierwszy fragment jego treści. Wyłączenie opcji spowoduje, że widoczny będzie tylko temat.

Praktyka pokazuje, że wygodniej się pracuje, gdy opcja jest włączona.

Wiadomość o nieobecności. To wygodna opcja pozwalająca powiadomić korespondentów, że akurat jesteśmy nieobecni i nie zaglądamy do poczty. Domyślnie opcja jest oczywiście wyłączona, ale gdy ją włączysz, podasz temat i standardową odpowiedź, każdy nadawca listu otrzyma natychmiast tę odpowiedź.

Zauważ jeszcze, że w systemie pojawia się żółty pasek sygnalizujący, że opcja jest włączona. Gdy wrócisz z urlopu, nie zapomnisz jej dzięki temu wyłączyć.

I jeszcze jedna sprawa. Odpowiedź jest wysyłana do każdego nadawcy, ale możesz ją ograniczyć do osób z listy kontaktów. Ponieważ zasadą jest nieodpowiadanie na spam, być może lepiej jest włączyć opcję ograniczenia, aby nie odpowiedzi nie były też wysyłane spamerom. Kwestia indywidualnego wyboru.

Kodowanie wiadomości wychodzących. Gmail domyślnie wybiera kodowanie zgodne z językiem wiadomości, jednak gdyby pojawiły się u odbiorców problemy z wyświetlaniem wiadomości, możesz przestawić system na kodowanie UTF-8, czyli w międzynarodowym standardzie Unicode.

Załączniki. Domyślnie włączona jest opcja Zaawansowane funkcje załączników, która pozwala wyświetlać pasek postępu przy dołączaniu załączników do listy i pozwala załączać kilka plików jednocześnie. Wymagane jest jednak zainstalowanie środowiska Flash. Gdy włączona jest opcja Podstawowe funkcje załączników, do listu pliki dołączamy po kolei, a paski postępu nie są widoczne.

Uwaga: opcja zaawansowana nie działa w Firefoksie, natomiast działa w przeglądarce Chrome czy Internet Explorer.

Połączenie przeglądarki. W tym miejscu możemy włączyć bezpieczny protokół HTTPS, chroniący konto przed włamaniem – kosztem jest nieco wolniejsze działanie. HTTPS powinniśmy bezwzględnie włączyć wtedy, gdy korzystamy z publicznych komputerów czy w publicznej sieci bezprzewodowej. Jeśli mamy zaufanie do swojej sieci, nie musimy go włączać.

z: Poczta Gmail, ebook w przygotowaniu

PinoTV: prywatna telewizja

Pod adresem http://pinotv.pl jest polski serwis, w którym możesz zbudować własny kanał telewizyjny. Są w nim już setki kanałów, najczęściej muzycznych. Pokażmy, jak w prosty sposób zbudować własny kanał.

• Przejdź na stronę http://pinotv.pl
• Kliknij u góry odsyłacz Załóż nowe konto.
• W formularzu rejestracyjnym wypełnij pola: nazwę ekranową (nick), kontaktowy adres e-mail, dwukrotnie hasło do konta w PinoTV, data urodzenia, płeć.
• Przepisz kod weryfikacyjny z obrazka.
• Wyraź zgodę na warunki prawne.
• Kliknij przycisk Zarejestruj.

Na następnej stronie otrzymasz dane o swoim koncie, m.in. haśle i adresie emailowym w PinoTV.

Teraz możesz już przystąpić do tworzenia kanału telewizyjnego – kanałów takich możesz założyć wiele.

• Kliknij przycisk Stwórz kanał.

Zostanie wyświetlony formularz, w którym definiujemy kanał.

• Podaj tytuł kanału i opis, wybierz kategorię, zaznacz pole wyboru Warunki prawne.
• Kliknij Stwórz kanał.

Zostanie wyświetlona strona z definicją kanału.

Od razu możesz przystąpić do tworzenia zawartości kanału. Dla uproszczenia załóżmy, że będą to klipy z YouTube – tak najszybciej możesz uruchomić swój kanał.

• Kliknij kartę Dodawanie plików.
• Kliknij podkartę Dodaj z innej strony.
• Przejdź do YouTube i wyszukaj potrzebny plik – skopiuj jego adres (możesz także wykorzystać wyszukiwarkę plików w Internecie wbudowaną w PinoTV)
• Wróć do PinoTV i w polu Adres wideo wklej adres skopiowany w YouTube.
• Podaj tytuł wideo i opis.
• Kliknij przycisk Dodaj wideo.

Możesz dodać trzy klipy w jednym rzucie – następne możesz dodać dopiero wtedy, gdy poprzednie zostaną już zaakceptowane.

• Kliknij kartę Ramówka kanału.
• Gdy dany klip zniknie z sekcji Lista wideo w trakcie dodawania, a pojawi się na liście Kolekcja twoich wideo, ustaw kursor na klipie i kliknij przycisk między panelami, aby dodać klip do Ramówki.
• W analogiczny sposób dodaj wszystkie niezbędne klipy – pamiętaj, aby w ramówce układać je we właściwej kolejności. Klipy możesz zresztą przesuwać myszką, jeśli pomylisz ich kolejność.
• Na zakończenie kliknij na dole przycisk Zapisz ramówkę.

Możesz teraz zobaczyć, jak wygląda twój kanał.

• Kliknij na górze Moje kanały.
• Kliknij właściwy kanał, aby uruchomić jego odtwarzanie.

Zbudowany przed chwilą kanał znajdziesz na stronie:

http://pinotv.pl/kanal/popnauk

Kanał będzie aktywny i widoczny w Internecie, ale aby był widoczny na liście kanałów PinoTV, musisz zgłosić go do akceptacji w sekcji Studio, na karcie Informacje o kanale.

Czytelnik wchodzący na stronę twojego kanału będzie odtwarzać film w danym momencie emitowany – tak samo, jakby otworzył telewizor. Program rozpoczyna się dla nas przecież nie od początku, tylko od momentu, w którym zaczynamy oglądać – zdarza sie nieraz, że zaczynamy oglądać film w środku.

Oczywiście to prosty przykład, który najłatwiej utworzyć. Możesz także posyłać do kanału swoje własne nagrania (wykorzystują to zwłaszcza lokalne społeczności nagrywające swoje programy, które nie mają dostępu do telewizji), jak też prowadzić emisję na żywo. Ale to już wyższa szkoła jazdy.

Blogger: ostatnie komentarze

Użytkownicy Bloggera narzekali na brak wbudowanego w platformę narzędzia, które pozwalałoby wyświetlać ostatnie komentarze do wpisów, co ułatwia szybkie ich dostrzeżenie i zareagowanie. Problem został rozwiązany z chwilą pojawienia się w lipcu 2009 gadżetu o nazwie Recent Comments.

Aby umieścić gadżet w blogu wykonaj następujące kroki.

• Otwórz blog w trybie edycji układu.
• Kliknij przycisk Dodaj gadżet.
• W oknie dodawania gadżetów przejdź do karty Polecane.
• Przewiń okno w dół, aż zobaczysz gadżet Recent Comments.
• Kliknij przycisk z plusem przy gadżecie.

• W wyświetlonym oknie konfigurowania gadżetu zmień tytuł z Recent Comments na polski, np. Ostatnie komentarze.
• W polu Wysokość ustal, jak wysoki ma być gadżet – możesz oczywiście zostawić wartość domyślną.
• W polu Number of Comments to Display ustal, ile ostatnich komentarzy chcesz widzieć – domyślnie jest 10.
• Pole Summary Length określa maksymalną liczbę widocznych znaków komentarza – oczywiście gdy komentarz jest krótszy, widzisz go w całości, a gdy dłuższy, zobaczysz link Continue.

• Kliknij przycisk Zapisz.
• Po powrocie do edycji układu ustaw gadżet w wygodnym dla siebie miejscu w skrzydełku blogu.
• Zapisz układ.

Po wyświetleniu blogu zobaczysz listę komentarzy.

W momencie wprowadzenia tych gadżetów nie funkcjonują one poprawnie w Chrome, Safari i Operze, natomiast bez problemów są wyświetlane w Firefoksie i Internet Explorerze.

OpenID: uniwersalny identyfikator

Otwarty, międzynarodowy system OpenID jest narzędziem, które pozwala założyć konto i logować się za pomocą jednego identyfikatora do wszystkich usług, które zaimplementowały u siebie OpenID – nie musimy już pamiętać loginów i haseł do dziesiątek usług, wystarczy jeden identyfikator.

O zaletach i wadach OpenID możesz przeczytać w Wikipedii.

Obecnie wiele serwerów na świecie udostępnia tę usługę, także już posiadane konto w różnych ważnych usługach (jak Google czy WordPress) może posłużyć jako identyfikator OpenID. Tutaj pokażemy, jak założyć konto na polskim serwerze OpenID.pl.

• Przejdź na stronę http://openid.pl.
• Kliknij przycisk Załóż konto.
• Wypełnij  formularz  (nazwa, użytkownika, dwukrotnie hasło  i adres e-mail)
• Przepisz  kontrolny  kod  captcha.
• Kliknij przycisk Załóż konto.

Na następnej stronie zobaczysz informację, że twój identyfikator ma przykładową postać:

TwojaNazwa.openid.pl

Na podany adres pocztowy został wysłany list, w którym jest  link (zweryfikuj swój adres e-mail), który masz kliknąć, aby zweryfikować adres e-mail. Po kliknięciu możesz już się zalogować.

W kolejnych etapach możesz jeszcze przesłać swoje zdjęcie, uzupełnić w profilu dane o sobie w kilku dostępnych kategoriach (zakres danych sam oczywiście ustalasz), w ustawieniach konta zmienić adres pocztowy czy hasło.

Sekcja Wizytówka pozwala utworzyć wizytówkę (zrób to) na podstawie wybranych pól ze sporządzonego wcześniej profilu – zaznacz jedynie pola i kliknij Zapisz. Naturalnie postać wizytówki (zakres pól)  jest zależna wyłącznie od twoich własnych potrzeb. Masz tutaj pełną swobodę wyboru.

Zobaczmy teraz, jak wykorzystać założone konto.

Przykładowo, chcemy założyć konto w PBworks – rodzaj serwisu wiki.

• W polu OpenID podaj swój identyfikator OpenID i kliknij Login.

 

Zostaniesz przeniesiony na stronę operatora, czyli w naszym wypadku OpenID.pl. Musisz się zalogować do operatora swoim loginem i hasłem podanymi w czasie zakładania konta.

• Zaznacz opcję – logowanie tylko tym razem, zawsze lub też do wybranego momentu.
• Wybierz wizytówkę.

• Kliknij przycisk Zatwierdź.

PBworks zażąda jeszcze utworzenia konta, ale to już nie wchodzi w zakres problemu OpenID – od tego momentu możesz się logować na swoje konto w danym serwisie za pomocą OpenID (charakterystyczna ikonka <I>), przy czym od przyjętego terminu ważności zezwolenia zależy, jak długo logowanie nie będzie wymagać ponownej weryfikacji u operatora OpenID.

Na twoim koncie w OpenID.pl, w zakładce Zaufane strony, pojawi się informacja o udzielonej autoryzacji – możesz ją ręcznie odwołać.

W analogiczny sposób, za pomocą założonego konta OpenID, będziesz mógł się logować w wielu innych serwisach. Wystarczy tylko zapamiętać swój identyfikator OpenID i logowanie do operatora OpenID, które będzie tym rzadsze, im dłuższe okresy autoryzacji przyjmiesz.

Word: spisy

Odsyłam też do ebooka mojego autorstwa, Napisz pracę dyplomową w Microsoft Word 2007.

We wpisie Word: spis ilustracji powiedzieliśmy, że rolę wyznacznika przy tworzeniu spisu ilustracji pełni etykieta o nazwie Rysunek, na podstawie której jest generowany spis ilustracji zawartych w dokumencie. Word zawiera trzy predefiniowane etykiety: Rysunek, Tabela i Równanie.

Przykładowo, zobaczmy, jak oznakować tabelę.

• Przejdź do wstęgi Wstawianie.
• Kliknij przycisk Tabela w grupie Tabele.
• Zaznacz dowolną liczbę kolumn i wierszy, aby wstawić tabelę.
• Przejdź do wstęgi Odwołania.
• W grupie Podpisy kliknij Wstaw podpis.
• W oknie Podpis wybierz etykietę Tabela.
• W polu Podpis uzupełnij treść podpisu.
• Kliknij OK.

Po wstawieniu podpisu będzie on widniał nad lub pod tabelą, zależnie od tego, którą opcję wybrałeś w polu Położenie.

Aby utworzyć spis tabel, wykonaj kolejno następujące kroki:

• Przejdź na koniec dokumentu.
• Naciśnięciem Ctrl+Enter wymuś utworzenie nowej strony.
• Wpisz tytuł spisu, np. Spis tabel.
• Oznacz tytuł stylem nagłówka i ustaw kursor pod tytułem.
• Przejdź do wstęgi Odwołania i w grupie Podpisy kliknij Wstaw spis ilustracji.
• Jako etykietę spisu wybierz Tabela.
• Kliknij OK.

Spis zostanie natychmiast wstawiony w miejscu kursora.

Oczywiście aktualizacje spisu i ewentualne zmiany szablonu robimy w identyczny sposób, jak w opisanych wcześniej spisach ilustracji.

Jak widzisz, to właśnie użyta w definicji spisu etykieta powoduje rozróżnienie spisów rozmaitych typów.

Powiedzieliśmy wyżej, że mamy trzy etykiety – rysunki, tabele i równania. Ale możemy utworzyć wiele innych etykiet, które pozwolą nam tworzyć odrębne spisy rozmaitych obiektów, np. osadzonych w dokumencie arkuszy Excela, diagramow czy wykresów

Załóżmy, że wstawiamy do dokumentu diagram z galerii SmartArt widocznej we wstędze Wstawianie.

• Przejdź do wstęgi Odwołania.
• W grupie Podpisy kliknij Wstaw podpis.
• W oknie podpisu kliknij Nowa etykieta.
• W oknie Nowa etykieta podaj nazwę etykiety, np. Diagram, i kliknij OK.
• Uzupełnij treść podpisu i kliknij OK.

Po wstawieniu podpisu uzyskamy taki efekt.

Oczywiście, tworząc teraz na końcu pracy osobny spis diagramów, będziemy musieli wykorzystać w nim jako wyznacznik etykietę Diagram.

Nowa etykieta będzie od tej chwili stale obecna w Wordzie (możesz ją w dowolnej chwili usunąć), podobnie jak wszystkie inne etykiety, które samodzielnie utworzysz, a które pozwolą rozróżniać serie rozmaitych obiektów wstawianych do dokumentu i podpisywanych. Jak widzisz, to wygodna i efektywna technika, która pozwoli dobrze opisać tworzony przez ciebie dokument.

cdn.