Firefox: tworzenie profilu

Jedną z komfortowych cech przeglądarki Firefox jest możność tworzenia profili, które obsługują rozmaite zadania. Profile to oddzielne ustawienia dostosowane do rozmaitych potrzeb użytkownika. Może się zdarzyć, że użytkownik dysponuje rozmaitymi tożsamościami w Internecie i chce ustawić sobie oddzielne konta w rozmaitych serwisach – tak, aby po uruchomieniu przeglądarki była ona dostosowana do konkretnych potrzeb.

Inne scenariusz to np. praca w charakterze webmastera, co wymaga obudowania przeglądarki rozmaitymi wtyczkami wspomagającymi jego pracę, które jednak nie będą potrzebne, gdy będziemy chcieli po prostu korzystać z rozmaitych serwisów - użycie innego profilu, nieobciążnego dodatkami webmasterskimi, może nam ułatwić korzystanie z Internetu, gdyż każdy dodatek powoduje zużycie zasobów komputera.

Menedżer profili

Tworzenie profili odbywa się w tzw. Menedżerze profili. Aby go uruchomić, wykonaj następujące czynności:

• Rozwiń menu Start w Windows
• Kliknij polecenie Uruchom 
• Wpisz w polu firefox.exe -profilemanager i kliknij OK.

Zobaczysz okno menedżera z domyślnym profilem. Domyślnie jest też zaznaczone pole wyboru Nie wyświetlaj tego okna przy uruchamianiu - usuń to zaznaczenie, jeśli chcesz uruchamiać przeglądarkę właśnie za pośrednictwem Menedżera profili i wybierać swój profil przy starcie programu.

Tworzenie profilu

Gdy kursor spoczywa na danym profilu, kliknięcie przycisku Zmień nazwę profilu pozwala zmienić domyślną nazwę na taką, która lepiej odzwierciedla przeznaczenie danego profilu.

Kliknięcie przycisku Usuń profil powoduje usunięcie go z listy profili, ale także można usunąć powiązane z nim pliki - menedżer pozwala wybrać opcję, ale ostrzega przy tym, że czynności nie można cofnąć.

Gdy klikniesz z kolei przycisk Utwórz nowy profil, menedżer wyświetli pierwsze okno kreatora. Po kliknięciu Dalej musimy podać w kolejnym oknie nazwę i wreszcie kliknąć przycisk Zakończ.

Od tego momentu nowy profil widnieje w menedżerze, co po utworzeniu kilku profili może wyglądać następująco:

W tym momencie każdorazowe uruchomienie przeglądarki klasycznym sposobem (kliknięciem skrótu) będzie powodowało najpierw start menedżera - musimy wskazać interesujący nas profil i kliknąć przycisk Uruchom program Firefox.

Przystosowanie programu

Możesz teraz oddzielnie skonfigurować każdą z wersji. Zwróć uwagę, że gdy utworzysz w przeglądarce rozmaite skróty, przeciągniesz na pasek jakieś adresy, zainstalujesz dodatki itd., będą one widoczne tylko w danym profilu. Gdy uruchomisz inny, nie będą one widoczne.

Jeśli w jakimś profilu zechcesz wprowadzić hasła do rozmaitych usług i zapamiętasz je w programie, nie będą one widoczne w innym profilu.

Jak więc widać, jest to bardzo wygodna forma przystosowywania programu do zróżnicowanych potrzeb, jakie mamy w Internecie.

Zwróć jeszcze uwagę, że utworzone profile są widoczne w specjalnym katalogu w Danych aplikacji na dysku użytkownika (Windows XP). W każdym z tych folderów znajdują się wszystkie dane tworzone w trakcie przystosowywania Firefoksa do konkretnych potrzeb.

Jeśli w którymś momencie zrezygnujesz z pośrednictwa menedżera przy starcie, ponowne jego uruchomienie będzie wymagać startu za pomocą podanego już polecenia firefox.exe - profilemanager.

Google Translate: automatyczne translacje

Google Translate to mechanizm automatycznego tłumaczenia tekstów dostępny bezpłatnie w Internecie. Wprawdzie automatyczne tłumaczenie jest jeszcze dalekie od doskonałości, ale dzięki niemu można się przynajmniej zorientować, czego dotyczy strona w nieznanym nam języku.

Polska wersja GTranslate znajduje się na stronie http://translate.google.pl/?hl=pl.

Jak widać, w polu możesz wstawić tekst lub adres strony internetowej, wybrać język źródłowy (opcja Wykryj język pozwoli serwisowi rozpoznać język) i docelowy, a po kliknięciu Tłumacz uzyskać tłumaczenie.

Najwygodniej jest jednak skorzystać ze skryptozakładki, która pozwoli wykonać tłumaczenie bez konieczności wchodzenia na stronę serwisu.

• Kliknij link Narzędzia.
• W sekcji Tłumaczenie za pomocą jednego kliknięcia prosto z paska narzędzi przeglądarki uchwyć myszką link skryptozakładki polski i przeciągnij go na pasek z zakładkami.

W moim przypadku skryptozakładka jest umieszczona w specjalnym folderze o nazwie Skryptozakładki przeglądarki Chrome.

Aby przetłumaczyć bieżącą stronę, kliknij po prostu skryptozakładkę w swoim pasku z zakładkami. Przykładowo, mamy chińską stronę w Wikipedii:

Po kliknięciu skryptozakładki Google Translate wykona tłumaczenie, co wygląda następująco:

Możesz także przetłumaczyć wybrany fragment – zaznacz go blokiem i kliknij skryptozakładkę. Ukaże się wtedy interfejs Google Translate z tłumaczeniem zaznaczonego fragmentu.

W skrzydełku swojego blogu możesz wstawić kod tłumacza, to pozwoli innojęzycznym osobom przetłumaczyć twój tekst, o ile same nie korzystają ze skryptozakładki.

• Na stronie Narzędzia wybierz język polski jako język twojego blogu.
• Skopiuj do schowka kod gadżetu.
• Wstaw kod do skrzydełka blogu.

Gadżet będzie wyglądać następująco:

Gość witryny będzie musiał po prostu wybrać swój język docelowy, aby wykonać tłumaczenie.

Google Groups: tworzymy grupy dyskusyjne

Google Groups, a w polskiej wersji językowej Grupy dyskusyjne Google, to przydatna usługa pozwalająca szybko utworzyć grupę dyskusyjną, w której będzie można dyskutować rozmaite tematy. Naturalnie trzeba mieć założone konto w Google.

Najprościej jest uruchomić grupę z poziomu poczty Gmail, do której zapewne często zaglądasz.

• W pasku odsyłaczy rozwiń menu więcej i kliknij Grupy dyskusyjne. Zostaniesz przeniesiony pod adres http://groups.google.pl.
• Kliknij przycisk Utwórz grupę.

Zostanie wyświetlony formularz do zakładania grupy.

• W polu Nazwij swoją grupę wpisz tytuł grupy. Google zaproponuje od razu adres e-mail grupy w domenie googlegroups.com i adres internetowy. Możesz je samodzielnie określić, ale możesz też zaakceptować tę propozycję. Oczywiście nazwa musi być unikatowa, gdyż są to domeny globalne, używane przez miliony osób.
• Podaj opis grupy, aby uczestnicy wiedzieli, czego dotyczy.
• Wybierz poziom dostępu – może to być grupa publiczna lub prywatna, dla ograniczonej grupy osób; tutaj przyjmijmy, że jest to grupa publiczna.
• Kliknij przycisk Stwórz moją grupę.
• W kolejnym etapie przepisz kod weryfikacyjny i kliknij Stwórz moją grupę.

Na kolejnej stronie możesz podać adresy e-mail osób, które chcesz imiennie zaprosić. Wpisz dodatkowo zaproszenie i kliknij przycisk Zaproś członków. Jeśli to grupa publiczna, krok ten możesz pominąć.

• Kliknij na razie Pomiń ten krok – zostaniesz przeniesiony pod adres grupy; w naszym wypadku jest to http://groups.google.pl/group/grupa-jana-wirtualnego

Ważna informacja: grupę publiczną mogą czytać wszyscy, natomiast wpisywanie wiadomości jest zastrzeżone dla osób mających konta w Google; wiadomości mogą też wysyłać pocztą osoby imiennie zaproszone, niemające konta w Google.

Interfejs grupy wygląda następująco:

Zauważ też, że od momentu utworzenia grupy będzie ona widoczna po wejściu na stronę główną twoich grup, pod adresem http://groups.google.pl/. Masz tutaj dostęp do wszystkich grup, które sam utworzyłeś lub tylko jesteś członkiem albo czytelnikiem.

Dostaniesz też e-mail z powiadomieniem o utworzeniu grupy i jej szczegółach.

Osoba odwiedzająca grupę, gdy zechce przyłączyć się do niej, aby móc publikować wiadomości, powinna kliknąć polecenie Przyłącz się do grupy.

Po zalogowaniu na konto w Google zostanie wyświetlony formularz:

Po kliknięciu przycisku Przyłącz się do grupy osoba zostanie automatycznie członkiem grupy.

Członkowie grupy mogą od razu publikować wiadomości – wystarczy kliknąć polecenie Rozpocznij nowy wątek dyskusji.

O publikowaniu i ustawieniach powiemy w osobnych wpisach.

Chrome: synchronizacja zakładek

Dopisek: 27 grudnia 2010

Uwaga: Wpis ten jest bardzo często wczytywany po wyszukaniu wyrazów kluczowych chrome synchronizacja zakładek. Jednak stara wersja wpisu pochodzi z sierpnia 2009 roku i dotyczy wersji rozwojowej Chrome 4, czyli bardzo już leciwej.

W obecnej wersji Chrome (v. 8.0) synchronizacja jest standardowym wyposażeniem przeglądarki. Gdy wybierzesz Ustawienia - Opcje, na karcie Prywatne rzeczy zobaczysz sekcję Synchronizacja.

Po kliknięciu Konfiguruj zobaczysz okno logowania na konto w Google.

Po zalogowaniu zobaczysz domyślne synchronizowanie wszystkich elementów, czyli aplikacji, autouzupełniania, zakładek, rozszerzeń, ustawień i motywów. Możesz zaznaczyć opcję Wybierz elementy do synchronizacji i zaznaczyć jedynie wybrane elementy.

Po kliknięciu OK system dokona konfiguracji i wyświetli potwierdzenie.

W tym momencie w opcjach widnieje informacja o włączonej synchronizacji - kliknięcie Zatrzymaj synchronizację tego konta pozwala ją wyłączyć, natomiast Dostosuj pozwala dopasować ponownie zakres synchronizowanych elementów.

Możesz jeszcze kliknąć polecenie Steruj synchronizacją z poziomu pulpitu. Musisz wtedy zalogować się ponownie na swoje konto, a po wejściu na stronę Dashboard masz dostęp do sekcji Chrome sync.

Sam synchronizuję Chrome 8 w Windows i Chromium 8 w Ubuntu - skutecznie.

---

Stary wpis - sierpień 2009

Najnowsza wersja deweloperska przeglądarki Chrome, oznaczona jako 4.0.201.1, potrafi synchronizować zakładki. Wielu internautów dysponuje dwiema lub więcej maszynami – typowa sytuacja to maszyna w domu i w pracy – zatem synchronizacja zakładek może znacząco podnieść komfort pracy. Ja sam od dawna stosuję synchronizatory Foxmarks/Xmarks dla Firefoksa i Internet Explorera, wbudowana synchronizacja w Operze, bo to po prostu wygodne – nie darmo narzędzia takie zaliczane są tradycyjnie do kategorii boost your productivity (podnieś wydajność swojej pracy).

Zobaczmy więc, jak to zrobić.

• Przejdź na stronę http://www.google.com/chrome/eula.html?extra=devchannel
• Pobierz i zainstaluj przeglądarkę – potem ją zrestartuj. Od tego momentu Chrome jest w podanej wersji, ale jeszcze bez funkcji synchronizacji.
• Ponieważ Chrome uruchamiasz zapewne za pomocą jakiegoś skrótu, kliknij prawym przyciskiem ten skrót, wybierz Właściwości, a potem dopisz –enable-sync na końcu polecenia uruchamiającego przeglądarkę.

• OK, teraz wystartuj Chrome, rozwiń Ustawienia – zobaczysz nową pozycję, Sync my bookmarks.

 

• Kliknij polecenie i w wyświetlonym okienku zaloguj się na swoje konto Google.
• Otwórz Opcje, kartę Personal Stuff – zobaczysz tam sekcję Bookmark Sync.

Teraz musimy wykonać analogiczne czynności w drugim komputerze – zainstalować powyższą wersję Chrome i uruchomić ją z parametrem –enable-sync. Po krótkim czasie zakładki powinny się zsynchronizować, a każda zmiana w dowolnym z komputerów podpiętych do tego samego konta będzie automatycznie odzwierciedlana w pozostałych.

Ważna informacja: zakładki są umieszczane w Dokumentach Google (GDocs jest tu pośrednikiem), jako osobny folder.

Opera: konto pocztowe IMAP

Przeglądarka Opera cieszy się w Polsce sporą popularnością, mając blisko 10-procentowy udział w rynku, a zatem jest używana przez jakieś 2 mln osób. W sierpniu 2009 najnowszą wersją jest testowa Opera 10 beta 3, którą tu pokazujemy.

Opera ma wbudowany system obsługi poczty elektronicznej, w tym także kont obsługujących protokół IMAP. Przykładowo, jeśli masz kilka kont poczty elektronicznej online, możesz wchodzić do każdego z osobna i sprawdzać pocztę, ale możesz także obsłużyć je we wspólnym interfejsie pocztowym Opery, bez konieczności przelogowywania się na poszczególne konta. Pokażmy to na przykładzie poczty Gmail (musi być w nim aktywowana obsługa IMAP) – oczywiście możesz podpiąć dowolne konto z obsługą protokołu IMAP.

• W menu przeglądarki wybierz Poczta – Foldery IMAP.
• W wyświetlonym oknie Subskrypcja folderów IMAP rozwiń menu Konto.

• Kliknij Nowe konto.
• W oknie Tworzenie nowego konta wypełnij pola Imię i nazwisko, Adres e-mail i Organizacja. Kliknij Dalej.

• W kolejnym oknie kreatora podaj hasło, pozostaw zaznaczenie IMAP i kliknij Zakończ.

• W oknie Subskrypcja folderów IMAP zobaczysz konto na liście. W analogiczny sposób dodaj inne konta i na koniec zamknij okno kliknięciem OK.

Od tego momentu będziesz widzieć wszystkie przesyłki w jednym interfejsie – możesz je przeglądać zarówno w folderze Wszystkie wiadomości obsługującym wszystkie założone konta, jak i w każdym z kont osobno.

Picasa Web Albums: obrazki w blogu

W poprzednim tutorialu, Picasa Web Albums: startujemy, powiedzieliśmy o technice tworzenia albumu zdjęć. Oczywiście można udostępniać albumy swoim przyjaciołom czy publicznie bezpośrednio w interfejsie serwisu, ale możemy też potraktować PWA jako składnicę fotografii prezentowanych w prowadzonym przez siebie blogu.

Mamy tutaj kilka możliwości, zatem pokażmy je kolejno.

Osadzanie interfejsu albumu.

• Po uruchomieniu serwisu wejdź do publicznego albumu, który chcesz pokazać. Po prawej stronie widoczne jest polecenie Link do tego albumu. Kliknij je.

• Aby podać link prowadzący do albumu, skopiuj kod w polu poniżej komunikatu Wklej link do wiadomości... i wstaw go w blogu. Oczywiście możesz podpiąć ten kod pod jakiś tekst.

Przykład: Mój album.

• Aby umieścić interfejs albumu, skopiuj kod pod komunikatem Wklej kod HTML w celu osadzenia w witrynie internetowej i wstaw go w kodzie źródłowym w blogu (skrzydełku lub konkretnym wpisie).

Czita

• Aby wstawić w blogu flashowy pokaz slajdów, kliknij polecenie Umieść pokaz slajdów, co wywoła okienko.

• Wybierz rozmiar pokazu slajdów, możesz też zaznaczyć pole Pokaż napisy.
• Skopiuj do schowka kod z żółtego pola i wstaw go w blogu.
• Przyciskiem Gotowe zamknij okienko.

Przykład:

Osadzanie ilustracji.

• Wejdź do ilustracji, którą chcesz umieścić w blogu.
• W analogiczny sposób kliknij Link do tego zdjęcia.
• Skopiuj kod linku lub kod miniatury zdjęcia i umieść we wpisie w blogu.

Link: Czita

Miniatura fotki (możesz wybrać wielkość w rozwijanym menu):

Od Czita

Twitter: gadżet na stronie

Wśród użytkowników serwisów mikroblogowych, jak Twitter czy Blip, popularne się staje używanie w blogach gadżetów wyświetlających ostatnie wypowiedzi. Pokażmy, jak umieścić w blogu gadżet (widżet) obsługujący Twitter.

• Przejdź na stronę http://twitter.com/downloads.
• Kliknij pozycję Widgets (by Twitter).

Na stronie masz teraz kilka opcji do wyboru.

• Jeśli zechcesz umieścić gadżet w blogu na platformie Blogger, kliknij po lewej stronie Blogger, a potem przycisk Continue.
• Na następnej stronie ustal liczbę wyświetlanych tweetów (Number of tweets), tytuł (możesz go też usunąć, zaznaczając pole wyboru No Title).
• Kliknij ikonę Insert into your Blog.

• Na następnej stronie wybierz właściwy blog z listy (jeśli masz w kilka w Bloggerze), zmień tytuł, jeśli chcesz, wreszcie kliknij Dodaj widżet.

Wyświetlony zostanie widok układu twojego blogu, w którym możesz jeszcze zmienić ręcznie pozycję gadżetu. Zapisz układ i wyświetl swój blog.

Ostatecznie gadżet będzie się prezentować w skrzydełku następująco:

Jeśli twój blog jest na innej platformie niż Blogger, kliknij na początku procedury Other, a potem Continue.

Twitter oferuje dwie wersje gadżetu – flashową i HTML-ową. Pokażmy tę bardziej atrakcyjną, flashową, która jest zresztą domyślna.

• Pozostaw zaznaczenie Flash Widget i kliknij Continue.
• Jeśli chcesz mieć interaktywny widżet, pozostaw zaznaczenie Interative widget i kliknij Continue.
• W kolejnym etapie wybierz styl i rozmiar widżetu.
• Kliknij Copy this HTML, aby zaznaczyć kod i pod prawym przyciskiem myszki wybierz polecenie Kopiuj.

Wstaw kod w swoim blogu, najlepiej oczywiście w skrzydełku. Mozesz nawet ręcznie zmodyfikować szerokość widżetu (width, w dwóch miejscach kodu).

Widżet będzie wyglądać następująco (tutaj umieszczamy go w samym wpisie, jako żywą ilustrację).

Jak widać, procedura nie jest skomplikowana. Wypróbuj różne wersje widżetu i wybierz tę, która będzie najlepiej spełniać twoje oczekiwania.

Mój Twitter: http://twitter.com/Wimmer

Longertail: statystyki w twoim blogu

Prowadząc stronę internetową czy blog, często chcemy wiedzieć, jaką cieszy się popularnością wśród czytelników. Dobrą metodą pomiaru są statystyki.
Jedną ze statystyk jest bezpłatna usługa oferowana przez Longertail.pl. Aby uruchomić statystyki, wykonaj następujące czynności:

• Przejdź na stronę http://longertail.pl/.
• W sekcji Rejestracja wypełnij formularz, podając swoją nazwę i adres pocztowy.
• Kliknij przycisk Zarejestruj się.

Pocztą przyjdzie potwierdzenie rejestracji, w tym podany login oraz hasło.

• Na kolejnej stronie wybierz obrazek, który będzie “bramą” do statystyk.
• Wybierz rodzaj statystyk – pełne lub proste.
• Skopiuj podany kod i wklej go na swojej stronie, np. w blogu.

• Gdy zechcesz sprawdzić stan statystyki, kliknij obrazek na stronie i zaloguj się podanym loginem i hasłem.

A tak będzą wyglądać dane – do dyspozycji masz podsumowanie odsłon i wizyt z podziałem na dni, tygodnie i miesiące (po przesunięciu kursora nad wykres zobaczysz dodatkowe informacje), statystyki wejść i wyjść (po prawej stronie masz opcje), dane o wyszukiwarkach, z których wchodzą goście (w tym listę wyrazów kluczowych), wreszcie stale dostępny kod do osadzenia na stronie. Dane są dostępne tylko właścicielowi.

To dość prosty rodzaj statystyk, którego oczywiście nie da się porównać z potężnym mechanizmem Google Analytics, ale właśnie dzięki prostocie zrozumiały i dostępny dla każdego blogera czy webmastera. Zawiera najpotrzebniejsze dane, które bardzo się przydadzą w ocenie ruchu na twojej stronie.